Innocence of Muslims
Na nog maar een klein fragment van de omstreden film te hebben gezien, heb ik mijn conclusies al getrokken. Deze film heeft overduidelijk maar één doel: lachen met de moslims. En wat nog duidelijker is, is dat deze film een dwaas als maker heeft. Iemand die niet nadenkt voor hij iets publiceert. Iemand die zich van niets aantrekt, zolang hij het zelf maar niet met zijn leven moet bekopen.
Mijn mening over de moslims en hun religie, doet er niet toe. Religie is iets persoonlijks. Iets wat onmogelijk door anderen te beoordelen, of te veroordelen, valt.
Iets wat ik echter als onzin beschouw, is het feit dat ze deze wansmakelijke grap maar al te graag vergelijken met 'Submission', gemaakt door Ayaan Hirsi Ali en Theo Van Gogh.
Als er dan ook maar één iets hetzelfde is, zal het ongetwijfeld de reactie van de moslims zijn. Maar 'Submission' in eenzelfde zin uitspreken als 'Innocence of Muslims', is een schande voor die eerstgenoemde.
Waar 'Submission' de onderdrukking van vrouwen probeert tegen te gaan, probeert 'Innocence of Muslims' gewoon één stuk entertainment te zijn. De realiteit wordt vervangen door absurditeit. Emoties door 'lachwekkende' fragmenten.
Mocht ik daartoe in staat zijn, zou ik Hirsi Ali graag vertellen dat ik de gelijkenissen niet vind. Dat ik respect heb voor haar film, in tegenstelling tot datgene wat momenteel zo veel commotie veroorzaakt. Dat de film mij wat heeft bijgeleerd. En ook dat kan evenmin gezegd worden van wat die Amerikanen geproduceerd hebben.
'Submission' mag dan misschien wel zijn doel gemist hebben, 'Innocence of Muslims' heeft er niet eens één.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten